Spastisch colon is een goedaardige maar soms hardnekkige aandoening van de dikdarm. Het is geen ziekte van de darmstructuren zelf, maar van de werking en gevoeligheid ervan. De exacte oorzaak ervan is niet helemaal duidelijk. Het is geweten dat de dikdarm abnormaal reageert op normale prikkels (bv. uitzetting, bepaalde voedingsmiddelen, ziekte, stress) met pijn en soms ook stoelgangveranderingen tot gevolg. Het verloop is wisselend en de last kan soms erg invaliderend zijn. De aandoening komt vnl. voor bij vrouwen maar kan ook mannen treffen. Meestal blijft de aandoening levenslang aanwezig, maar de klachten kunnen soms jaren wegblijven. De aandoening begint vaak op jonge leeftijd.
De symptomen kunnen wisselen van persoon tot persoon. Bijna steeds zijn buikpijn of buikkrampen één van de klachten, constant of met periodes. De pijn zit vaak in de linkeronderbuik, maar kan ook elders optreden. Typisch is ook een opgeblazen gevoel en overmatige darmgasproductie. De stoelgang is vaak wisselend van frequentie en meestal zien we diarree afgewisseld met constipatie. Er bestaan echter ook vormen met alleen diarree of constipatie.
De klachten zijn meestal typisch. Bij alarmsymptomen zoals bloed in de stoelgang of vermagering worden er bijkomende onderzoeken gedaan om andere onderliggende oorzaken op te sporen (meestal dikdarm- en stoelgangonderzoek). De onderzoeken hiervoor worden bepaald door uw huisarts en/of specialist in functie van leeftijd en klachten.
Een echte standaardbehandeling bestaat er voor dit probleem niet, mede omdat de oorzaak niet voldoende gekend is. Vooreerst wordt er gewerkt aan het vermijden van de uitlokkende factoren zoals bepaalde voeding en uiteraard stress. Sommige mensen kunnen bv. geen rauwkost verdragen, andere dan weer geen alcohol, bruisende dranken, te vet en pikant eten, etc. Een dieet is individueel te bekijken. Vaak wordt er een behandeling met medicatie voorgeschreven om de overdreven darmkrampen te onderdrukken en de stoelgang te regelen. Deze worden echter niet systematisch gegeven maar enkel bij klachten.
Bij hardnekkige vormen kan medicatie uit de klasse van de antidepressiva soms helpen. Hiervan is immers geweten dat ze inwerken op het zenuwstelsel van de dikke darm, ook als er geen sprake is van depressie. Aanpak van stress is belangrijk, met soms zelfs nood aan psychotherapie of psychologische begeleiding.
Indien er een verandering van symptomen is, bv bloedverlies via de stoelgang, forse vermagering, gaat u best langs bij uw huisarts of behandelend specialist.